خداوند حکیم هدف از نزول قرآن را هدایت بشر و باز کردن گره کور
زندگی آنان می داند، متاسفانه بعضی در اثر برداشت غلط یا سهل
انگاری ، قرآن را گروگان می گیرند تا به هدف کوتاه یا میانی خود برسند !
مثلا آویزان کردن قرآن جلوی ماشین یا سفره عقدو... هر چند کاری درست
و از اعتقاد افراد سرچشمه می گیرد ،اما آیا نزول قرآن فقط برای همین
کارهاست ؟ این برخورد با قرآن درست مثل گروگان گرفتن و سپر قرار دادن
قرآن در برابر حوادث تلخ است که تصادف نکند یا اتفاق بد برایش رخ ندهد !!
مگر افرادی که دیگران را گروگان می گیرند هدفی جز این امور دارند؟
در صورتی هدف از نزول قرآن شناسایی قواعد بازی با دنیاست ! معرفی
کردن شکست ها ، مشکلات و علل به وجود آمدن و راحل هاست و..
همانطور که فوتبال یک قواعدی دارد که بدون شناخت آنها نباید وارد زمین
شد. اگر وارد و مشغول بازی شدیم ؛ ممکن است بی هدف به هر طرف
حرکت کرده و دروازه ی خودی را از رقیب تشخیص ندهیم .
در حالی که یک بازیکن فوتبال باید بداند که مدت زمان بازی چقدر است ؟
قوانین بازی چیست ؟ قدرت رقیب تا چه حد است؟
او باید بداند زمین خوردن لازمه ی بازی است اما خاتمه ی آن نیست ؛
بلکه باید بلافاصله بلند شده مبارزه را از نو شروع کند . هر گاه بی دقتی
کرد و گل خورد باید در فرصت باقی مانده تلاش کند و رقیب را شکست دهد .
قرآن هم دنیا را محل بازی معرفی کرده است و برایش دستورات و احکامی وضع کرده
و به افراد راه بلد و مربی (انبیاء) سفرش کرده تا موبه مو آنها را به ما آموزش دهند .
وقتی آن دستورات حاکم بر زندگی که در قرآن بیان شده را یاد گرفتیم، سخت و تلخی
دنیا انسان را افسرده نمی کند؛ بلکه ورزیده و آماده حرکت و تلاش بیشتر می کند،
همان طوری که عرق و سختی یک بازی ، ورزشکاران را افسرده نمی کند بلکه آبدیده
و ادامه کار را لذت بخش تر می کند.!!!
